Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir yolun kenarında yaşayan Ardıç ağacı varmış. Uzun yıllardır yaşayan ardıç ağacının tek arkadaşı Ardıç kuşuymuş. Bu ikilinin arasında çok kuvvetli bir bağ varmış ve diğer kuşlar Ardıç kuşuna çok imrenirmiş.

Günlerden bir gün Ardıç kuşu ve Ardıç ağacı sohbet etmeye başlamışlar. Sözün bir yeri insanlara gelmiş ve Ardıç ağacı “Bana insanlar deme, onların hiçbirine güvenmiyorum. Bütün arkadaşlarımı tek tek kestiler, geriye bir tek ben kaldım. Beni kesmeleri de yakındır” demiş. Ardıç kuşu “Olur mu öyle şey arkadaşım, kötü insanlar karşına çıkmış olabilir ama unutma ki herkes aynı değil. Ben çok iyi inanlarla karşılaştım. Hatta bir keresinde ayağımı incitmiştim ve bana bir insan yardım etti” demiş. Ardıç ağacı az da olsa kuşa hak vermiş ama yine de insanlara olan öfkesi dinmemiş. Ardıç kuşu “Bugüne kadar insanların iyi yanını görmemiş olabilirsin arkadaşım ama unutma ki senin de yapraklarında iğne gibi, insanlarda yaprakların iğneli olduğu için seni sevmese olur mu? Seni tanımadan, konuşmadan, kalbinin iyiliğini bileden ön yargı ile yaklaşsalar sende hiç mutlu olmazdın. Bunu sakın unutma olur mu?” demiş. Ardıç ağacı o an kuşa hak vermiş. Artık insanlara biraz daha sevgiyle bakabilirmiş. Bu konuşmadan birkaç hafta sonra çok şiddetli bir rüzgâr çıkmış. Ardıç ağacının bugüne kadar yaşadığı en şiddetli rüzgarmış. Kökleriyle toprağa öyle bir tutunmuş ki uçmamak için çırpınıyormuş. Fakat bir dalı kökü kadar şanslı değilmiş ve bir yerden kırılmak üzereymiş. O sırada yoldan geçen genç bir adam rüzgârdan korunmak için Ardıç ağacının altına sığınmış. Ağaca doğru baktığında dalın kırılmak üzere olduğunu görmüş ve hemen boynunda ki şalı çıkarıp dalı sabitlemiş. Genç adam sayesinde Ardıç ağacının dalı kırılmamış.

Rüzgâr bittiğinde genç adam gitmiş ve ardıç kuşu gelmiş. Ağaç “Biliyor musun sen haklıydın, herkes aynı değilmiş. Bugün bir insan bana yardım etti. Demek ki bugüne kadar iyilerin arasında ki kötülerle karşılaştım. Ama bugün iyi insanlarında olduğunu gördüm. Çok mutluyum” demiş. Ardıç Kuşu “Fikrinin değişmesine çok sevindim arkadaşım, seni böyle mutlu görmek de çok güzel” demiş. İki arkadaş sohbetlerine devam etmişler bu masal da burada bitmiş.

Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.