Bir zamanlar güzel bir köyde yaşayan Eda isminde tatlı bir kız yaşarmış. Eda çok sık hasta olur okula gidemezmiş. İyileşmesi de oldukça uzun sürermiş çünkü ilaç içmezmiş. Annesi zor da olsa ağzına ilacı sokar ama Eda kimseye göstermeden ilacı hemen çıkarırmış. İşte bu yüzden iyileşmesi günler sürer halsiz bir şekilde yatarmış.
Günlerden bir gün Eda yine hasta olmuş. Ama bu hastalık diğer zamanlarda ki hastalıklardan değilmiş. Bu sefer ki boğazını, gözünü, burnunu hatta kulaklarını bile hasta etmiş. Bütün vücudu ağrımaya başlamış, yataktan başını bile kaldıramıyormuş. Annesi duruma hemen el atmış ve Eda’yı hemen doktora götürmüş. Doktor Eda’ya oldukça fazla ilaç vermiş ve onları mutlaka içmesi gerektiğini söylemiş. Eda doktora tamam demiş ve annesi ile birlikte eve gitmiş. Fakat annesi ne kadar diretse de Eda’ya bir türlü ilaçları içirememiş. İlacı içse bile hemen çıkarıyor, kimseye belli etmiyormuş. Aradan bir kaç gün geçmiş ama Eda iyileşmek yerine daha da kötüleşmeye başlamış. Sabah olduğunda Eda yataktan kalkmış fakat yürüyemeden bayılmış. Annesi ve babası hemen Eda’yı alıp hastaneye götürmüş ve doktor Eda’nın hastanede yatması gerektiğini söylemiş. Eda annesi ve babasından ayrı bir şekilde 3 gün hastane de yatmış. Orada ilaçları içiyorum diye kimseyi kandıramıyormuş çünkü ilaçlarını serum olarak alıyormuş.
Üç günün sonunda Eda iyileşmiş ve ailesine kavuşmuş. İlaç içmediği günler için çok pişmanmış. Bir kaç güne iyileşebilecekken haftalardır hastaymış ve üç günü de ailesinden ayrı bir şekilde hastanede geçirmiş. Bu ayrılık ve hastalık Eda’ya büyük bir ders olmuş. O günden sonra her hastalandığında hemen ilaçlarını içmiş ve hemen iyileşmiş. Bu hikayede burada bitmiş.
Kısa hikaye okumayı seviyorsanız Kısa Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
