Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın birinde yaşayan yaşlı bir tilki varmış. Bu tilkinin adı Kızıl Tüy müş. Kızıl Tüy bir zamanlar ormanın en neşeli, en hareketli hayvanıymış. Fakat yaşlandıkça hareketleri kısıtlanmış, oturduğu yerden kalkmakta zorlanmaya başlamış.
Günlerden bir gün Kızıl Tüy’ün karnı çok açıkmış ve ormana yiyecek aramaya çıkmış. Bir süre yürüdükten sonra dengesini kaybetmiş ve düşmüş ama düştüğü yerden bir türlü kalkamamış. Tam bir gün boyunca orada öylece yatmış. Ertesi gün Kızıl Tüy’ün arkadaşı geyik onun evine gitmiş ama evde olmadığını görmüş. Her yerde arkadaşını aramış ama bir türlü bulamamış. Bunun üzerine diğer arkadaşlarına haber vermiş ve hep bir elden Kızıl Tüy’ü aramaya başlamışlar. Uzun aramalar sonucunda Kızıl Tüy’ün ormanda yerde yattığını görmüşler ve hemen onu sırtlayıp eve getirmişler. Kızıl Tüy arkadaşlarına başına gelenleri anlatmış. “Artık çok yaşlandım, yemek aramaya diye gittim, takılıp düştüm ve yerimden kalkamadım. Bu durum beni çok üzüyor” demiş.
Arkadaşları onun böyle üzgün olmasına dayanamamışlar ve aralarında bir karara varmışlar. O günden sonra geyik her gün yemek getirmiş, aslan suyunu evde hep hazır etmiş, fil temizliğini yapmış. Böylece Kızıl Tüy’ün hiç eksiği kalmamış ve mutlu bir şekilde hayatlarına devam etmişler. Masal da burada bitmiş.
Kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
