Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde büyük bir ormanda yaşayan iki ağaç varmış. Bu ağaçların adı Kibar ve Merhamet miş. Diğer ağaçların yanı sıra ikisi çok sıkı dostlarmış. Birbirlerine her zaman destek olurlarmış. Onların bu dostluğuna hayvanlar, bitkiler ve ağaçlar imrenerek bakarmış.
Günlerden bir gün ormanda yangın başlamış. Bütün hayvanlar kaçışmaya, ağaçlar ise ağlamaya başlamış. Kibar ve Merhamet sakinliklerini korumuşlar ve hemen bir plan yapmaya başlamışlar. Yangının büyümemesi için erkenden müdahale edilmesi gerekiyormuş. Kibar’ın aklına bir fikir gelmiş, eğilip dostuna anlatmaya başlamış. Kibar; “Merhamet yıllardır içinde biriktirdiğim suyu püskürteceğim, sende yapraklarını kullanarak onu dağıt olur mu?” demiş. Merhamet hemen “Tamam, senin suyun bittiğinde ben biriktirdiğim suyu püskürtmeye başlarım” demiş. İki arkadaş işe koyulmuşlar. Önce Kibar suyunu boşaltmış, Merhamet dağıtmış daha sonra Merhamet boşaltmış Kibar dağıtmış. Onların bu sakin ve özverili çalışması sayesinde yangın azalmaya başlamış. Bunu gören hayvanlar da birlik olup dereden su çekmişler ve yangını söndürmüşler.
Merhamet ve Kibar sayesinde orman yanmaktan kurtulmuş ve herkes birlik olarak çalışmanın önemini anlamış. O günden sonra hayvanlar, bitkiler ve ağaçlar el ele verip yaşamaya başlamışlar. Mutlu bir şekilde hayatlarına devam etmişler. Masal da burada bitmiş.
Kısa masal okumayı seviyorsanız Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
