Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanların içinde yaşayan bir Sonbahar Perisi varmış. Sonbahar Perisini bütün hayvanlar çok severmiş. Çünkü Per çok iyi kalpli, sevecen, güler yüzlü ve yardımsevermiş. Sonbahar Perisi her gün ormanda ki hayvanlara yemek getirirmiş. Periyi ormanda sevmeyen bir hayvan varmış, o da Yaramaz Tilkiymiş.
Günlerden bir gün Sonbahar Perisi ormanda ki aç hayvanlara yemek götürmek için yola koyulmuş ama bu sefer her şey yolunda gitmemiş. Perinin kanadı bir ağaca takılmış. Ne kadar çabalasa da kanadını kurtaramamış ve ağaçta asılı kalmış. Peri sağa sola seslenmiş ama ona yardım edebilecek kimseyi bulamamış. Bir süre sonra Yaramaz Tilki, Sonbahar Perisinin sesini duymuş ve takıldığı ağaca gitmiş. Tilki, periyi ağaçta görünce çok mutlu olmuş. Çünkü tilki kötü kalpliymiş, diğer hayvanların yemek yemesini istemiyormuş, bütün yemekleri kendisi yemek istiyormuş. Sonbahar perisi, tilkiden yardım istemiş ama tilki oralı olmamış. Aradan saatler geçmiş ve ormanda ki hayvanlar Sonbahar Perisinin gelmediğini fark edince, onu aramaya başlamışlar. Çünkü Peri ne olursa olsun onların yanına gelirmiş. Bütün hayvanlar ormanın içinde “Peri, peri” diye bağırmaya başlamışlar. Sonbahar perisi, sesleri duyunca çok sevinmiş, “Buradayım, kanadım ağaca takıldı” diye seslenmiş. Hayvanlar sesin geldiği yere gitmiş ve periyi görmüşler. Zürafa hemen periye yaklaşmış ve onu ağaçtan kurtarmış. Sonbahar perisi kurtulduğunda hepsi alkışlamaya, ıslık çalmaya başlamışlar. Ormanda mutluluk tekrardan hakim olmuş.
Yaramaz tilki de olanı biteni uzaktan izlemiş. Herkesin birbirini sevmesine çok şaşırmış. İyiliğin, önemli bir şey olduğunu düşünmüş ve bugüne kadar yaptığı kötülüklerden pişman olmuş. Hayvanların yanına gidip Sonbahar perisinden ve bütün hayvanlardan özür dilemiş. Artık iyi kalpli olmaya karar verdiğini açıklamış. O andan itibaren ormanda huzur ve mutluluk hakim olmuş. Masal da burada bitmiş.
Orman masalı okumayı seviyorsanız Orman Masalı kategorimizi inceleyebilirsiniz.
