Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yüksek dağların tepesinde ailesiyle birlikte yaşayan küçük bir keçi varmış. Bu keçinin adı Aksu imiş. Aksu, dağları, kekik yemeği, kelebeklerin peşinde koşmayı, zıplamayı çok severmiş. Aksu’nun en büyük hayali annesi ve babası gibi ormanın içinde gezmekmiş. Ama Aksu, ormanın içine girmeye cesaret edemezmiş.

Anne keçi ve baba keçi her gün ormanın içine girer, yiyecek toplar gelirmiş. Aksu ise onları evinde bekler, getirdikleri yemekleri yermiş. Aksu annesi ve babası gibi, ormanın içeri girip, yiyecek toplamak istediğini her fırsatta söylermiş. Anne ve baba keçi ise “Bir gün cesaretini toplayıp, ormanın içerisine gireceksin, bundan eminiz” derlermiş. Günlerden bir gün anne ve baba keçi, ormana yiyecek toplamaya gitmek için hazırlık yapmışlar. Aksu ise odasına geçip ormana gitmenin hayalini kuruyormuş. Anne ve baba keçi Aksu’yu evde bırakıp yola koyulmuşlar. Aksu, odasında oyun oynarken bahçede oynayan diğer keçilerin sesini duymuş. Camdan onları izlerken, keçiler Aksu’yu görmüş ve seslenmişler “Aksu, hadi gel oyun oynayalım.” Aksu cesaretini toplamış ve annesi olmadan dışarı çıkmış. Başta çok korkmuş ama korkulacak bir şey olmadığını anlamış. Çünkü doğa onlar için korkulacak bir yer değilmiş. Küçük keçiler uzun bir süre oyun oynamışlar ama içlerinden biri “Biraz da ormana gidip oynayalım mı?” diye sormuş. Aksu hariç bütün keçiler kabul etmiş, Aksu ise “Ben eve gidiyorum” demiş. Keçiler “Aksu, hadi gel birlikte gidelim, inan ki orman da çok güzel, sadece biraz cesarete ihtiyacın var. Biz yapabiliyorsak sende yaparsın” demişler. Aksu, arkadaşlarının konuşmasından cesaret bulmuş, içinden “Ben bunu başarabilirim” diye geçirmiş ve arkadaşlarının yanına gidip onlarla ormana doğru yürümüş. Birlikte dağın sarp yollarında zıplayarak ilerlemişler. Sonunda ormana ulaşmışlar ve Aksu istediği yerde olmanın mutluluğunu yaşamaya başlamış.

O sırada anne ve baba keçi, Aksu’yu görmüş ikisi de çok duygulanmış. “Aksu, senin bunu başarabileceğini biliyorduk, bizlere ne kadar cesaretli olduğunu gösterdin. Seninle gurur duyuyoruz” demişler. Aksu daha da mutlu olmuş, o günden sonra dağların, ormanın her köşesini korkusuz bir şekilde dolaşmaya başlamış. Ve Aksu, artık dağın zirvesinde, ormanda özgürce zıplayarak mutlu mesut yaşamış. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.