Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde kimsenin bilmediği, hiçbir insanın daha önce gitmediği bir orman köyü varmış. Bu köy de sadece hayvanlar yaşarmış ve ormanın kralı tabi ki de Aslan “Ateş” miş. Ateş köyde ki düzeni sağlar, yardıma ihtiyacı olanlara yardım eder, köyde ki herkes tarafında çok sevilirmiş.

Günlerden bir gün orman köy de birtakım cümleler duyulmaya başlamış. Herkes maymun “Manki” den bahsediyormuş. Manki orman da güvenilirliği ile nam salmış ve bütün hayvanlar onun dürüstlüğüne çok güveniyorlarmış. Ormanın kralı Ateş den bu sözleri duyunca gerçekten güvenilir mi diye düşünerek bir plan yapmaya karar vermiş. Bir sabah maymun Manki’nin kapısını çalıp “Merhaba Manki, herkes senin çok güvenilir olduğunu söylüyor, bende sana güvenerek bu sandığı saklamanı istiyorum. Diğer ormanların kralları ile toplantıya gideceğim ve altın dolu bu sandığı sadece sana emanet edebilirim” demiş. Manki: “Tabi ki de kralım, bu sandığa gözüm gibi bakacağım” demiş. Ateş sandığı Manki’ye emanet edip oradan uzaklaşmış. Manki sandığı alıp içeri girmiş ve onu masanın üzerine koymuş. İçinde ki altınları o kadar çok merak ediyormuş ki her seferinde eli sandığın kapağına gidiyor fakat açmıyormuş. Ertesi gün Manki, merakına yenik düşmüş ve sandığın kapağını açmış. Gerçekten de içinde bir sürü altın ve değerli eşya varmış. Manki hemen sandığı alıp evin en gizli yerine koymuş ve evde bir sandık olduğunu bile unutmuş. Birkaç gün sonra kral Ateş kapıyı çalmış ve sandığı almak istediğini söylemiş. Manki: “Tabi efendim” diyerek sandığı sakladığı yerden getirip krala vermiş. Kral Ateş “Çok teşekkür ederim Manki, sen gerçekten güvenilir biriymişsin” demiş ve arkasını dönüp gitmiş. Fakat Manki sandığın içine baktığını söylemek istemiş ve krala seslenmiş. “Kralım bir dakika, evet dediğiniz gibi ben sandığı sakladım ve kimseye vermedim. Fakat merakıma yenik düşüp içini açıp baktım. Ama emin olun ki bir tane altına bile dokunmadım” demiş.

Kral sandığına kimsenin anlamayacağı bir mühür yaptırmış ve eline alır almaz sandığın açıldığını anlamış. Manki’nin bunu itiraf etmesi de çok hoşa gitmiş. Kral Ateş: “Öncelikle emanetime değer verdiğin için teşekkür ederim Manki, fakat içini açıp bakmak hoş bir hareket değil ama bunu yaptığını itiraf etmen de dürüstçe bir davranış. Bu yüzden seni affediyorum ve dürüst olduğunu düşünüyorum” demiş. Kral Ateş ve maymun Manki bir süre daha sohbet edip ayrılmışlar. Manki dürüstlüğünün yanı sıra bir de meraklı olmamayı öğrenmiş ve onun bu davranışı herkese örnek olmuş. Masal da burada bitmiş.

Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.