Zamanın birinde Enes adında bir çocuk yaşarmış. Enes diğer insanlara göre oldukça tembel bir çocukmuş. Her sabah yataktan zorla kalkar, yavaş yavaş yemeğini yer, zorla okul kıyafetlerini giyer ve okula hep geç kalırmış. Ödevlerini yapar ama hiç zamanında yapmazmış. Ama sıra oyun oynamaya gelince hemen oynar ve oyunun başından kalkmaz istemezmiş.
Annesinin ve babasının en üzüldüğü konulardan birisi de Enes’in sorumluluklarını yerine getirmemesiymiş. Enes odasını toplamaz, çöplerini yatağının altına atar, yatağını hep dağıtırmış. Bir gün annesi Enes’i yanına çağırmış; “Oğlum bu kadar tembel olman hiç doğru değil, ayrıca bu kadar pis olman da doğru değil. Her yeri dağıtır, pisletir ve toplamazsan bir gün o çöpler büyür büyür ve seni içine çeker. Her zaman düzenli, temiz olmalısın. Bu tembelliği de artık bırakmalısın” demiş. Enes annesinin söylediklerini dinlemiş, çöplerin onu içine çekmesi biraz korkutmuş. Odasına gidip çöplerin onu nasıl içine çekeceğini düşünmeye başlamış. O sıra da gözleri de kapanmış ve kendisini birden odasında ki çöplerle konuşurken bulmuş. Çöp; “İşte aradığımız çocuk sensin, bu kadar zaman bizi toplamadığın ve daha da çok çöp biriktirdiğin için artık bu oda bizim. Seni bu odada istemiyoruz.” demiş. Enes korkmaya başlamış; “Ama ben sizin odamı sahipleneceğinizi düşünmedim ki” demiş. Çöp; “Üzgünüz düşünmen lazımdı burası artık bir çöplük ve bizler buranın sahibiyiz. Sende çöp gibi kokmak pis olmak istiyorsan bizimle durabilirsin. ” demiş. Enes teklifi duyunca çok korkmuş. “Hayır hayır sizinle durmak istemiyorum artık tembel bir çocuk olmak istemiyorum” diye bağırırken gözlerini açmış ve bunların hepsinin bir rüya olduğunu görmüş.
Enes derin bir nefes almış ve rüyasının etkisiyle hemen kalkmış, eline bir poşet almış, odada ki bütün çöpleri toplamış. Sonra eline bir bez almış ve tüm eşyaların tozunu almış, oyuncaklarını toplamış, yatağını düzeltmiş. İşi bitince hemen annesini çağırmış “Anneciğim odamı topladım nasıl olmuş?” diye sormuş. Annesi gördüklerine çok şaşırmış ve oğlunu tebrik etmiş. Enes; “Bir daha tembel dağınık ve pis olmayacağım anne, rüyamda az kalsın çöplerle kalmak zorunda kalıyordum. Bu bana iyi bir ders oldu” demiş ve anne oğul birbirine sarılmışlar. Bu hikayede burada bitmiş.
Hikaye okumayı seviyorsanız Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
