Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın birinde yaşayan iki kardeş zebra varmış. Bu kardeşlerden birisinin adı Desenli ve Çizgili imiş. Desenli ve Çizgili çok iyi anlaşan iki kardeşmiş. Zamanlarının çoğunu birlikte geçirirler, kırlarda beraber koşarlarmış. İki kardeşin tek yaptığı şey oyun oynamakmış ve annesi ile babası bu durumdan biraz şikayetçiymiş. Onların artık sorumluluk almaları gerektiğini düşünüyorlarmuş.
Günlerden bir gün Desenli ve Çizgili bahçelerinde bir o yana bir bu yana koşuşturuyormuş. Anne zebra çıkmış ve yavrularını çağırmış. “Çocuklar benim bugün çok işim var o yüzden bu sepeti alıp ormana gidip mantar toplamanızı istiyorum” demiş. Desenli ve Çizgili istemeye istemeye annelerinin elinden sepeti almışlar ve yola koyulmuşlar. Az gitmişler uz gitmişler dere tepe düz gitmişler, sonunda mantarları bulmuşlar ve toplamaya başlamışlar. O kadar çok mantar toplamışlar ki ormanın sonuna kadar gelmişler. Karınları da acıkan kardeşler dalardan meyve toplamışlar ve o an bir ağacın ortasının delik olduğunu görmüşler. Deliğe doğru eğilmişler ve birden ikisi de çığlık atmışlar ve evlerine doğru hızlıca yol almışlar. O kadar hızlı koşmuşlar ki yanlarından geçen arkadaşlarını bile görmemişler. Evlerine giden kardeşler annelerine seslenmişler ve bir ağacın içinde göz gördüğünü söylemişler. Annesi Desenli ve Çizgili’nin anlattıklarına gülmüş ama yine de ağaca bakmak için ormana gitmiş.
Ağacın yanına geldiklerinde iki kardeş annelerinden uzakta duruyorlarmış. Ağacın içinden ne çıkacağını tahmin bile edemiyorlarmış. Anne zebra elini boşluğa uzatmış ve minicik bir kedi yavrusunu ağacın kavuğundan çıkarmış. “Bakın korktuğunuz şey minik bir kediymiş.” diyerek yavruyu küçük zebralara göstermiş ve ikisi de gülerek annelerinin yanına gitmişler. Anne zebra, Desenli ve Çizgili, yavruyu da yanlarına alarak evlerine dönmüşler. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
