Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde büyük bir çiftlikte yaşayan Tüylü adında bir kuzu varmış. Tüylü yemek yemeği pek sevmezmiş, diğer kuzuların aksine Tüylü bir iki sebze yer, bırakırmış. Annesi bu duruma çok üzülürmüş, her gün Tüylü için çeşit çeşit yemekler yapar, yemesi için gözünün içine bakarmış. Tüylü de yemeklerden bir kaç kaşık alır hemen sofradan kalkarmış.
Günler gelmiş geçmiş, Tüylü diğer kuzulara göre çok gelişememiş. Yemek yemeği içinde hiç hali yokmuş. Arkadaşları onun bu durumunu fark etmişler ve aralarında bir plan yapmışlar. Hepsi yemek yemenin önemini anlatmak için küçük kağıtlara notlar yazmışlar. Bütün kağıtları bir keseye koymuşlar ve Tüylü’ye vermişler. Tüylü eve gidip tüm kağıtları tek tek okumuş. Yazılanlardan çok etkilenmiş. Uykuya daldığında da rüyasında sebze yemediği için hastalandığını görmüş. Uykudan uyandığında gördüklerinin etkisinde kalan Tüylü hemen annesinin yanına gitmiş “Anne sebze yemezsem ne olur?” diye sormuş. Annesi “Sebze yersen güçlenir ve sağlıklı olursun. Ama yemezsen gelişemez ve güçsüz kalırsın” demiş.
Tüylü hemen bahçeye çıkmış ve sepetine sebzeleri doldurmuş. Annesinin yanına gidip “Anne, artık sebze yemeye başlayacağım ben gelişmek ve büyümek istiyorum” demiş. Tüylü, sebze yedikçe kendini çok daha enerjik ve sağlıklı hissetmiş. Artık sebzeleri severek yiyormuş ve çiftlikteki diğer hayvanlar gibi mutlu bir hayat yaşıyormuş.
Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
