Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın en güçlüsü ve en hızlısı olan bir leopar varmış. Bütün hayvanlar ondan korkar ve kaçarmış. Fakat leopar düşündüklerinin aksine hiç korkulacak bir hayvan değil aksine pamuk gibi bir kalbe sahipmiş. Tabi diğer hayvanlar bunu bilmediği için leopardan köşe başı kaçıyorlarmış. Leopar da bunun farkında olduğu için herkesten uzak yaşamaya başlamış.

Günlerden bir gün leopar yemek aramaya çıktığında bir grup hayvanla karşılaşmış, onların yanına yaklaşmış ama leopar gören hayvanlar uzaklaşmaya başlamış. Leopar ise bu duruma daha çok kırılmış ve koşarak uzaklaşmış. O günden sonra evinden çıkmaz, kimseye yaklaşmaz olmuş. Fakat birkaç gün sonra evde ki erzağı bitmiş ve yemek bulmak için dışarı çıkmak zorunda kalmış. Leopar her yerde yemek ararken uzaktan bir bağrışma sesi gelmiş. Leopar sesin nereden geldiğini anlamak için ilerlediğinde tuzağa düşmüş iki yavru geyik olduğunu görmüş. İçten içe onları kurtarmak istiyormuş ama yavruların ondan korkmasından çekiniyormuş. Yinele dayanamamış ve seslenmiş “Merhaba ben leopar, sesinizi duydum ve geldim. Benden korktuğunuzu biliyorum ama isterseniz size yardım edebilirim” demiş. İki yavru geyik diğer hayvanlar kadar leopardan korkmuyormuş o yüzden “Bize yardım et lütfen” demiş. Leopar da bulduğu ipleri ve bambuları birleştirerek uzun bir tırmanma merdiveni yapmış ve yavrulara uzatmış. İki geyik hızla tırmanıp yukarı çıkmışlar. İki geyik “Bizi kurtardığın için çok teşekkür ederiz. Senin korkulacak bir hayvan olduğunu zaten düşünmüyorduk ve şimdide iyice anlamış olduk. Umarım bütün hayvanlar senin kıymetini bilir” demişler. Leopar çok mutlu olmuş yavruların yanından uzaklaşmış. Bu sırada olanları uzaktan izleyen bir fil varmış. Leoparın yavruları kurtardığını ve onlara hiç zarar vermediğini görünce çok şaşırmış. Hemen gidip ormanda ki bütün hayvanlara gördüklerini anlatmış. Herkes leoparın korkunç bir hayvan olmadığını anlamışlar ve o güne kadar ona kötü davrandıkları için çok üzülmüşler.

Bütün hayvanlar birleşip leoparın evine gitmişler ve ondan özür dilemişler. Artık ona saygı duymaya başlamışlar ve ne kadar değerli bir arkadaşlarını olduğunu sonunda anlamışlar. Bir daha da kimseyi tanımadan yargılamamışlar. Masal da burada bitmiş.

Uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.