Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yemyeşil ağaçlarla kaplı bir ormanda, ahşap bir evde yaşayan tavşan ailesi varmış. Tavşan ailesi, baba tavşan, anne tavşan ve iki yavru tavşandan oluşuyormuş. Tavşan ailesi yardımlaşmaya çok önem veren bir aileymiş. Her işlerini birbirlerinden destek alarak yaparlarmış. Onların bu davranışı da tüm ormana örnek olurmuş.

Bir gün, tavşan ailesi akşam yemeği için sincap ailesini davet etmiş. Anne tavşan tüm gün boyunca evi temizlemiş ve yemek yapmış. Çok yorulan anne tavşan bir süre oturmuş ve tam o sırada yavru tavşanlar eve gelmiş. Anne tavşan yavrularını görünce “Hoş geldiniz yavrularım” demiş. İki tavlan da annesine sarılıp “Hoş bulduk anneciğim” demişler. Hemen odalarına gidip, çantalarını bırakmışlar, üstlerini değiştirmişler ve ellerini yıkayıp annelerinin yanına gitmişler. Anne tavşan “Çocuklar bu akşam misafirlerimiz var o yüzden odanızı toplamalısınız” demiş. İki kardeş “Tamam anne” deyip odalarına gitmişler ve hızla, yerde duran kıyafetleri katlayıp yerleştirmişler, kitaplarını rafa dizmişler ve oyuncaklarını kutulara koymuşlar. Birlikte hareket ederek kısa sürede odalarını toplamışlar. Daha sonra hemen ödevlerini yapmışlar. İşleri biten tavşanlar odadan çıkıp mutfağa gitmişler. “Anne bizim işimiz bitti, sana yardım edebileceğimiz bir şey var mı?” diye sormuşlar. Anne tavşan “Ben tüm yemekleri hazırladım çocuklar, sizler yemek masasını hazırlayabilirsiniz.” demiş. İki kardeş hemen hazırlıklara başlamış, birisi tabakları diğeri bardakları taşımış. Daha sonra çatalları, kaşıkları, bıçakları ve peçeteleri masaya dizmişler. Annelerinin hazırladığı salataları koymuşlar tam o sırada baba tavşan eve gelmiş. Yavrularını öpüp üstünü değiştirmiş ve hemen yardıma gelmiş. Baba tavşan da ekmekleri doğramış ve masaya getirmiş ve sofra artık hazırmış. Kapı çalmış ve sincap ailesi gelmiş. Misafirler gelince sofraya oturmuşlar, anne tavşan çorbaları koyarken baba tavşan ekmekleri dağıtıp, suları koymuş. Hep birlikte sohbet etmişler ve güzel bir akşam geçirmişler. Yemekleri bitince tavşan ailesi el birliği ile bulaşıkları kaldırmışlar, çayları koyup, tatlıları servis etmişler. Tavşan ailesinin dayanışması, sincap ailesini şaşkınlığa uğratmış. Çünkü onların evinde her işi anne sincap yapıyormuş ve gün sonunda anne sincap çok yoruluyormuş.

İki aile akşamlarına oyunlarla, müziklerle, sohbetle devam etmişler ve gece olunca sincap ailesi evine dönmüş. tavşan ailesi de huzurla uykuya dalmış. Tavşan ailesinin bu yardımlaşması sincap ailesine de örnek olmuş. O günden sonra baba sincap ve yavru sincaplar her işe el atmışlar ve anne sincabın işini kolaylaştırmışlar. Böylece anne sincap daha mutlu ve sağlıklı olmuş. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.